ethmaks.net

VirtualBox to program do tworzenia i obsługi maszyn wirtualnych. Do jego działania wymagany jest system gospodarza (system zainstalowany na fizycznym komputerze) dzięki, któremu będziemy mogli przydzielać zasoby dla maszyn wirtualnych. Takie rozwiązanie pozawala na łatwy dostęp do systemu gospodarza oraz maszyn wirtualnych w tym samym momencie. Minusem natomiast jest fakt, że system wirtualny uzyskuje dostęp do zasobów sprzętowych za pośrednictwem systemu hosta co równa się z opóźnieniami wpływającymi na jego wydajność.

Instalacja oprogramowania jest dość prosta. Po wejściu na stronę producenta https://www.virtualbox.org/ i pobraniu instalatora należy postępować zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na ekranie. Przed rozpoczęciem pracy zalecamy również pobrać i doinstalować VirtualBox Extension Pack. Pakiet wprowadza kilka dodatków usprawniających działanie takich jak obsługa USB 2.0 oraz 3.0, rozruch PXE, szyfrowanie dysków czy Virtual Desktop Remote Protocol. Wiemy z doświadczenia, że ludzie nie zwracają na to uwagi, dlatego warto o tym wspomnieć. O ile sam VirtualBox jest darmowy i można go używać komercyjnie o tyle pakiet dodatków jest dozwolony tylko do użytku personalnego lub do nauki 🙂

Po uruchomieniu VirtualBox-a powinniśmy ujrzeć okno jak wyżej. W dalszej części stworzymy dwie maszyny wirtualne. Jedną sami na której zainstalujemy system Microsoft Windows 10 natomiast druga maszyna będzie działać pod kontrolą systemu Kali Linux, maszyna ta zostanie przez nas zaimportowana. Systemy operacyjne możecie pobrać tutaj: Windows 10, Kali Linux

Po kliknięciu „Nowa” otworzy się okno, w którym podajemy:

  • nazwę maszyny wirtualnej
  • folder w którym maszyna zostanie zapisana (zalecamy, aby dla każdej maszyny robić osobny folder)
  • typ maszyny wirtualnej
  • wersje systemu operacyjnego

Po przejściu dalej zostaniecie poproszeni o podanie ilości pamięci jaką chcecie przeznaczyć dla swojej maszyny.

Teraz zostaniecie poproszeni o dodanie dysku twardego. Możecie taki dysk dodać w późniejszym czasie, możecie stworzyć go natychmiast lub wczytać plik wirtualnego dysku zapisanego wcześniej. Wybierzcie „Stwórz wirtualny dysk twardy„.

Jaki typ dysku wybrać? Jeżeli nie planujecie przenoszenia Waszej maszyny do innego programu to najlepszym wyborem będzie natywny format dla VirtualBox-a czyli VDI. Dla oprogramowania od Microsoft-u polecany jest VHD, natomiast dla oprogramowania typu VMWare wybieramy VMDK. Oczywiście sam typ pliku nie gra przy ewentualnym imporcie głównej roli, niemniej jednak warto zwrócić na to uwagę.

Kolejne pytanie to w jaki sposób ma być przydzielane miejsce na dysku. Do nauki zalecamy opcję dynamiczną, natomiast do użytku produkcyjnego zalecamy wybór stałego rozmiaru ze względu na lepszą wydajność podczas pracy z systemem.

Po przejściu dalej zostaniecie zapytani o lokalizację pliku z dyskiem twardym oraz jego wielkość. Dla mnie na moment instalacji w zupełności wystarczy 30GB.

Po tych kilku krokach maszyna jest gotowa do użycia. Przed jej uruchomieniem zalecamy jednak przejść do jej bardziej szczegółowych ustawień.

Użytkownikom, którzy są tu pierwszy raz zalecamy zapoznanie się z każdą zakładką, następnie prosimy o wprowadzenie kilku zmian:

  • Ogólne
    • Podstawowe – Ustawiamy podstawowe rzeczy jak nazwa, typ, wersja.
    • Zaawansowane – Ustawiamy folder dla migawek (punktów przywracania maszyny do stanu np. przed awarią po wgraniu nieprawidłowych sterowników) oraz ustalamy możliwość współdzielenia schowka z systemem gospodarza.
    • Opis
    • Disk Encryption – Ustawiamy szyfrowanie dysku.
  • System
    • Płyta główna – Ustalamy kolejność bootowania oraz zwiększamy/zmniejszamy ilość pamięci RAM.
    • Procesor – Ustalamy ilość rdzeni procesora jaką przypiszemy do maszyny wirtualnej (zalecamy zwiększenie)
    • Akceleracja – Ustalamy czy maszyna będzie korzystać z akceleracji sprzętowej
  • Ekran
    • Ekran – Ustalamy czy maszyna będzie korzystać z akceleracji 3D oraz ustalamy wielkość pamięci procesora graficznego.
    • Zdalny Pulpit – Ustawiamy możliwość podłączenia się do maszyny poprzez pulpit zdalny
    • Recording – Włączamy/wyłączamy nagrywanie pulpitu maszyny wirtualnej
  • Pamięć
    • Pamięć – Dodajemy/usuwamy nośniki danych podłączone do maszyny. Proszę dodać pobrany wcześniej obraz systemu Windows 10.
  • Dźwięk
    • Dźwięk – Ustalamy czy maszyna będzie wykorzystywała kartę dźwiękową.
  • Sieć
    • Karta 1 – podłączona do sieci NAT – maszyna będzie miała dostęp do internetu
    • Karta 2 – podłączona do sieci wewnętrznej intnet – maszyna będzie połączona z siecią wewnętrzną poprzez wirtualny przełącznik do którego podepniemy drugi system operacyjny.
  • Porty szeregowe
    • Porty szeregowe – Ustalamy czy do maszyny zostaną podpięte jakieś porty szeregowe.
  • USB
    • USB – ustalamy czy maszyna będzie korzystała z kontrolera USB
  • Udostępnione foldery
    • Udostępnione foldery – Ustawiamy foldery udostępnione przez system gospodarza widoczne przez maszyny wirtualne.
  • Interfejs użytkownika
    • Interfejs użytkownika – Ustawienia interfejsu programu VirtualBox.

Po zamknięciu ustawień i wybraniu „Uruchom” powinniście zobaczyć okno instalatora systemu Windows 10. Instalacja nie powinna sprawiać większych problemów, jeżeli jednak będzie potrzebny jakiś mini poradnik, na Waszą prośbę postaramy się coś wrzucić 🙂 Po uruchomieniu wirtualnego systemu prosimy o przejście do ustawień karty sieciowej i przypisanie stałego adresu IP dla interfejsu wpiętego do wirtualnego przełącznika.

Oszczędność czasu to podstawa, a ogromną zaletą maszyn wirtualnych jest możliwość ich eksportowania oraz importowania. Teraz zajmiemy się importowaniem już gotowego do działania systemu operacyjnego. Z paska nawigacyjnego programu VirtualBox należy wybrać „Maszyna„, a następnie „Dodaj„. Wyszukujemy rozpakowany plik wcześniej pobranego systemu operacyjnego Kali Linux i już 🙂

Przed uruchomieniem drugiej maszyny wprowadzimy delikatne modyfikacje ustawień.

  • System
    • Płyta główna – Ustalamy kolejność bootowania oraz zwiększamy/zmniejszamy ilość pamięci RAM. (zalecamy zwiększenie)
    • Procesor – Ustalamy ilość rdzeni procesora jaką przypiszemy do maszyny wirtualnej (zalecamy zwiększenie)
  • Sieć
    • Karta 1 – odłączona
    • Karta 2 – podłączona do sieci wewnętrznej intnet – maszyna będzie połączona z siecią wewnętrzną poprzez wirtualny przełącznik do którego podpięty jest pierwszy system operacyjny.

Po tych modyfikacjach uruchomimy obie maszyny wirtualne. W systemie Linux skonfigurujemy kartę sieciową i sprawdzimy poprawność połączenia między systemami.

Jak widać, stworzenie swojego małego laboratorium testowego wcale nie jest takie trudne. Mamy nadzieje, że rozjaśniliśmy trochę temat VirtualBox-a. Zapraszamy do stworzenia maszyny z własnym serwerem NAS na VMWare Workstation Player 🙂

Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments